(Verlenging) POPCORN-studie

Wat is het doel van het onderzoek

Dit is een onderzoek naar de effectiviteit van het wel of niet standaard screenen van OSAS voordat een patiënt bariatrische chirurgie ondergaat. Ernstig overgewicht gaat vaak samen met ademstops (apneus) tijdens de slaap zonder dat iemand dat door heeft. Dit staat ook wel bekend als obstructief slaap apneu syndroom (OSAS). Bij mensen die zich aanmelden voor een bariatrische operatie komt dit voor bij ongeveer 60 tot 70%.

Omdat de combinatie van obesitas en OSAS zo vaak voorkomt, onderzoeken we wat de beste zorg is voor een patient met OSAS die een bariatrische operatie ondergaat. Ademstops na een operatie kunnen namelijk bij een klein aantal patiënten leiden tot complicaties

Twee methoden

Ziekenhuizen kunnen kiezen op welke manier ze patiënten met de kans op OSAS benaderen. Hieronder worden de twee belangrijkste opties beschreven. Deze gaan we vergelijken in ons onderzoek.

Slaaponderzoek
Bij de eerste methode worden bij alle patiënten voorafgaand aan een bariatrische operatie een slaaponderzoek verricht. Dit om te kijken of ze OSAS hebben. Tijdens dit slaaponderzoek wordt het aantal ademstops (apneus) gemeten. Als er te veel ademstops zijn, wordt er een behandeling gestart om verdere ademstops te voorkomen (zogenoemde CPAP behandeling). Deze methode wordt op dit moment niet door Vitalys toegepast.

Bewaking zuurstof
Bij de tweede methode worden alle patiënten, tijdens de eerste 24 uur na de operatie op de afdeling, bewaakt met een zuurstofmeter op de vinger. Als er te weinig zuurstof in het bloed is, gaat er een signaal af. De verpleegkundige maakt dan de patiënt wakker om een (verdere) ademstop te voorkomen. Dit is de methode die bij Vitalys wordt toegepast.

Beide methoden worden toegepast, alleen is het nog onduidelijk welke methode beter is voor patiënten die een gastric bypass of gastric sleeve ondergaan. In deze studie gaan we de twee methodes met elkaar vergelijken.

Verlenging van de POPCORN-studie

Het was in eerste instantie de bedoeling om patiënten één jaar te volgen. Dit hebben we verlengd naar 5 jaar. We zijn namelijk benieuwd of er op de lange termijn verschillen zijn tussen de twee methodes. Is er bijvoorbeeld een verschil tussen het afvallen, slaperigheid en kwaliteit van leven op de lange termijn?

Wie kan er meedoen?

Deelnemen is niet meer mogelijk.

Wie is de onderzoeker

Sophie van Veldhuisen, arts-onderzoeker
Opleiding: 2010-2017 Studie Geneeskunde, Universiteit van Amsterdam.

Claudia Berends, arts-onderzoeker
Opleiding: Geneeskunde, Universiteit van Amsterdam