Cookiemelding

Om je beter van dienst te kunnen zijn, maakt Vitalys gebruik van cookies. Je blijft anoniem. Lees voor meer informatie ons cookiestatement.

Frank vertelt over zijn ervaring met een maagverkleining

‘Ik was eerst een oude man, maar nu voel ik mij top en doe alles op de fiets’

Frank Ros (56) uit Doetinchem kreeg in 2018 een gastric bypass. Hij woog op dat moment 152 kilo en voelde zich een oude man. ‘Ik liep moeilijk en had de arm van mijn vrouw nodig om in balans te blijven. Ik bewoog amper, alles kostte mij moeite. Ik geef les op een mbo-school en daar moet ik veel traplopen, dat was zwaar. Ik moest vaak halverwege de trap stoppen om op adem te komen en het zweet brak me dan uit.

Nu ben ik bijna 4 jaar verder en 40 kilo lichter en voel ik me geen oude man meer. Ik voel me fit. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik in mijn hoofd nog steeds zwaar ben. Zo pak ik in de winkel nog vaak xxxl.’

10.000 stappen

Frank verloor in het eerste jaar na de operatie 50 kilo. Door het vele thuiswerken tijdens de coronaperiode is daar weer 10 kilo bijgekomen. ’Ik beweeg best veel, maar doordat ik niet fysiek naar m’n werk ging, miste ik vaak de 10.000 stappen die ik per dag wil lopen. Ik heb zo’n horloge waarin ik dat goed kan bijhouden. Nu we weer naar school kunnen, wil ik weer die trappen gaan lopen om zo aan de 10.000 stappen te komen, dat soort dingen helpen enorm.’

Frank is niet altijd zwaar geweest. In 2014 kreeg hij een tia, daarvoor sportte hij behoorlijk veel. Maar dat veranderde allemaal. ‘Ook stopte ik met roken, maar lekker eten bleef ik wel doen, daardoor werd ik steeds zwaarder. Sporten doe ik nu wel weer. Ik ga naar de sportschool en doe onder andere aan Bodytec. Dan krijg je een speciaal pak aan waar elektroden op zijn aangesloten. Door middel van elektrische stimulatie worden je spieren getraind. Ook doe ik nu alles op de fiets, zelfs de grote boodschappen. Ik pak zelden de auto, ik denk dat ik ruim 100 kilometer per week fiets’.

‘Geen wijn voor mij’

‘Wat ik nog wel lastig vind, is dat ik geen alcohol meer kan drinken. Zelfs niet een klein glaasje, ik kan het niet meer verdragen. Helaas trap ik er elke keer weer in, want in mijn hoofd loop ik nog wat achter op mijn nieuwe lijf. Dat is overigens wel iets wat ik onderschat heb, dat psychische gedeelte. Het lijf verandert sneller dan wat er van binnen gebeurt. Ook hou ik erg van koken, dat doe ik gelukkig ook nog steeds, al eet ik er zelf niet veel van.

Mijn leven is sinds de operatie behoorlijk veranderd. Ik voel me fit en elke keer als ik mijn schoenen aantrek, realiseer ik me weer dat ik dat eerst niet kon. Mijn buik zat in de weg en ik moest mijn voet op een stoel leggen of mijn vrouw deed mijn schoenen aan. Dat is gelukkig verleden tijd. Nu nog die 10 kilo eraf, maar als ik weer elke dag naar mijn werk fiets en daar alle trappen bewandel dan moet dat vast goedkomen.’